Sometimes I believe in as many as six impossible things before breakfast.
— Alice in wonderland
September vorig jaar is Buk zeer waarschijnlijk aangereden. Gelukkig is hij wel zelf naar huis gelopen. Hij liep wat wiebelig met de achterkant en had een slappe staart waar geen gevoel in zat en hij had geen reflex van de anus meer. Er werden foto’s gemaakt en daarop bleek dat hij een breuk had bij de basis van zijn staart.
Al snel bleek ook dat Buk niet meer zelfstandig kon plassen. De zenuwen die daarvoor verantwoordelijk zijn werkten niet meer. Er werd een katheter geplaatst zodat de blaas zich in ieder geval kon legen.
Het is heel erg belangrijk bij dit soort breuken dat de zenuwvoorziening van de blaas en de einddarm zich herstelt. Als dat niet herstelt dan kan een kat daar niet mee leven en is euthanasie de enige optie.
Met onze westerse geneeskunde zijn we in dit soort gevallen beperkt tot het geven van pijnstilling en ontstekingsremming en afwachten of de zenuwfunctie weer terugkomt.
Buk kwam toevallig bij mij op controle en toen hebben we besloten om acupunctuur te gaan proberen. Met acupunctuur kunnen we proberen de blokkade van energie op te heffen en we kunnen lichte elektriciteit op de naalden zetten om zo de zenuwen te stimuleren tot herstel.
Enkele dagen later zijn we dan ook begonnen met het behandelen met een combinatie van gewone acupunctuur en Electro-acupunctuur. Al vrij snel zagen we verbetering in de gevoeligheid van de huid op de rug. Die was eerst afwezig maar kwam langzaamaan steeds verder terug. Na een aantal weken kwam ook de gevoeligheid van het perineum weer langzaam terug. Daarna stond de verbetering even een tijdje stil en was het erg spannend of we nog verdere verbetering zouden gaan krijgen.
Tussendoor kreeg Buk het af en toe voor elkaar om zijn katheter eruit te likken ondanks de kraag die hij om had en kwam hij bij ons om een nieuwe katheter te plaatsen.
In het begin hebben we twee keer per week behandeld met acupunctuur en na ongeveer een maand zijn we overgegaan naar een keer per week behandelen. Nadat er even een spannende periode was van geen verbetering kwam daar toch de volgende verbetering: de anus reflex kwam terug. En dus zijn we doorgegaan met de behandelingen.
En uiteindelijk kwam in Januari dit jaar het goede nieuws: Buk kon weer zelfstandig plassen! Inmiddels was Buk een bekende in de praktijk en het hele team was hier dan ook erg blij mee
Inmiddels gaat het goed met Buk. Hij heeft volledige controle over zijn blaas. Hij heeft nog niet volledige controle over zijn darm en laat af en toe wat keutels in huis vallen maar dat is voor de eigenaren geen probleem. Hopelijk trekt dat ook nog verder bij.