If we knew what we were doing it would not be called research, would it?
— Albert Einstein
Eerlijk gezegd had ik er nooit over nagedacht dat je door water toe te voegen aan brokken de brokken dusdanig veranderd dat het een effect heeft op het lichaam. Maar dit artikel laat zien dat het mogelijk wel degelijk effect heeft.
Een onderzoeksgroep keek naar het effect van het toevoegen van water aan brokken. Twintig vijf maanden oude Beagle honden werden in twee groepen verdeeld. Beide groepen kregen dezelfde brok maar de ene groep met water en de andere zonder. Ze kregen dit gedurende 21 dagen waarna er bloed- en ontlastingsonderzoeken werden uitgevoerd. De resultaten werden vergeleken tussen de twee groepen.
Dit zijn een aantal van hun bevindingen:
• De verteerbaarheid tussen de twee groepen was niet verschillend. Water toevoegen aan brokken maakt ze dus niet makkelijker te verteren.
• De groep die brok met water kreeg had vaker diarree dan de groep die brok kreeg zonder water.
• Cortisol in het bloed was hoger in de groep die brok met water kreeg. Cortisol is een stress hormoon, een hoger gehalte geeft een hogere hoeveelheid stress aan.
• De groep die brok met water kreeg had hogere gehalten van IL-2 en HSP-70. Beide zijn markers die een rol spelen in ontstekingsreacties en stressreacties. De hogere hoeveelheid kan een indicatie zijn dat het toevoegen van water aan brokken leidt tot meer ontsteking in het lichaam.
• Er waren ook verschillen in het microbioom tussen de twee groepen. De groep die de brok met water kreeg had een grotere diversiteit in het microbioom wat gunstig is. Maar ze hadden ook een grotere hoeveelheid pathogene (ziek makende) bacteriën.
• Er werden ook verschillen gevonden in een aantal markers voor het metabolisme. Waarbij het metabolisme negatief was beïnvloed in de groep die brok met water kreeg.
Deze bevindingen kunnen erop duiden dat het toevoegen van water aan brokken niet zo’n goed idee is. Het maakt de brokken niet beter te verteren. Het zorgt voor een grotere kans op diarree en is geassocieerd met een hogere hoeveelheid stress, meer pathogene bacterien en negatieve veranderingen van het metabolisme.
Uiteraard moeten we wel kritisch blijven! Dit is maar 1 studie en het is gedaan met een relatief kleine groep jonge honden. De test periode was 21 dagen wat niet heel lang is. Daarnaast had het naar mijn mening interessant geweest als ze dezelfde onderzoeken ook hadden uitgevoerd voordat ze de testperiode met water toevoegen in gingen. Dan was het bewijs sterker geweest dat de verschillen tussen de twee groepen ook daadwerkelijk worden veroorzaakt door het toevoegen van het water en niet toevallig daarvoor ook al aanwezig waren.
Toch is het een interessante studie en is het wel goed om te weten dat water toevoegen aan brokken mogelijk negatieve effecten heeft.