Menu
Spiky werd in maart 2019 van de een op andere dag steeds zieker. Eten en drinken deed hij nog wel maar we moesten hem het eten voorzetten want hij kon bijna niet meer lopen. Ook moesten we hem naar buiten tillen maar hij bleef staan waar ik hem neer zette.
De dierenarts dacht dat hij last van zijn rug had. Er is een röntgenfoto gemaakt waaruit bleek dat hij een nekhernia had.
Spiky had de allerzwaarste pijnstillers die hij mocht hebben maar die werkten onvoldoende. We dachten ook echt dat we hem moesten laten inslapen want die pijn konden we hem niet aan doen.
Totdat de dierenarts het met ons over acupunctuur had, dat kon misschien nog helpen.
We hebben een afspraak gemaakt bij Anneke en gelukkig konden we daar heel snel terecht.
En er gebeurde echt een wonder want al na de eerste keer was hij al bijna pijnvrij.
We kwamen thuis en hij sprong gelijk weer op de bank wat hij al 2 weken niet had gedaan.
Na nog een paar keer acupunctuur te hebben gehad kan ik wel zeggen dat Spiky er weer helemaal bovenop is gekomen.
Emmy met Spikey
Het is aan het eind van de zomer 2021.. als de dagen korter worden en het langzamer wat kouder wordt.
Evy, een van mijn Bordercollies heeft na een dag werken met de schapen moeite met opstaan. Ze loopt stram en stijf. Soms houdt dit wat dagen aan waarbij ze mankt.
Na röntgenfoto’s waaruit gelukkig geen bijzonderheden komen doet ze het voorlopig met wat pijnstillers redelijk. Maar toch wil ik voor mijn viervoeter een oplossing. Zodat ze kan blijven doen wat ze het allerleukste vindt. Namelijk schapen drijven.
Via Facebook zie ik dat Anneke acupunctuur bij dieren doet. Na wat inlezen was al snel de gedachte.. “het valt te proberen”
Na het contact met Anneke een afspraak gemaakt. Anneke vertelde ons inmiddels in Groningen te werken..
Vanaf de Veluwe is dat al gauw ruim anderhalf uur rijden.. Maar.. als mijn hond er van opknapt.. Heb ik het er voor over!
Zo kwam ik in juni 2022 voor het eerst met Evy bij Anneke. Na een uitgebreide intake en onderzoek was het vermoeden dat Evy verzuurd in haar spieren..
Acupunctuur zou haar goed kunnen helpen.
Zo startte de eerste behandeling… waarna een aantal keer in korte periode herhaalt. Ziende ogen knapte Evy op. Ze is meer soepel en heeft geen pijnklachten meer. Ze speelde weer met de andere honden. Inmiddels komen we nog elk kwartaal voor een “onderhoudsbehandeling”. Evy word dit jaar 9.. maar springt rond als een jonge hond!
Een blije hond.. maakt een blije baas!
Ralph met Evy
Onze hond Boo kreeg vorig jaar december grote problemen met haar achterhand.
Ze kon met haar poten niet meer omhoog of omlaag.
Het werd slepen met de poten achter zich aan.
Wij maakten ons zorgen en waren al een beetje afscheid aan het nemen van onze zeer oude en hele trouwe viervoeter.
We verzorgden haar goed. Dit verdiende ze want ze was er altijd voor ons.
Nu waren wij er helemaal voor haar.
We tilden haar met een sjaal op zodat ze toch nog kleine stukjes in de tuin kon wandelen.
Bij onze dierenarts bleek dat ze geen pijn had.
Gelukkig maar.
Via deze dierenarts werden wij gewezen op accupunctuur voor dieren.
Nooit iets over vernomen.
We zijn het gaan proberen …….en warempel na enkele behandelingen kwam er weer beweging in de poten.
Na weer enkele behandelingen kon ze kleine stukjes lopen met lichte ondersteuning.
De behandelingen gaan nog door. Boo loopt vrolijk naar de dierenarts toe en laat zich zeer gemakkelijk behandelen.
Het lijkt alsof de behandeling erbij hoort en dat ze het idee heeft dat het haar helpt.
Nu loopt ze zelf helemaal zonder ondersteuning door de tuin. Rolt, ruikt en graaft weer in de tuin.
Dankzij deze behandelingen hopen we haar nog een mooie oude dag te geven.
Dat heeft ze verdiend.
Hester met Boo
Onze hond Rocky was al een tijdje patiënt bij Anneke. Hij had al bijna 1,5 jaar met korte tussenposen last van een oorontsteking in zijn linkeroor. Al vrij snel vermoedde Anneke dat Rocky ergens allergisch op reageerde wat zijn oorontsteking veroorzaakte en dat bleek al vrij snel een voedselallergie te zijn. Maar ondanks deze ontdekking bleef de oorontsteking aanwezig en ontstond er een grote kale plek achter zijn oor. Ook merkten we dat Rocky niet lekker in zijn spreekwoordelijke vel zat. Hij vond het niet fijn meer om opgetild te worden en gromde dan af en toe.
Bijna alles wat de westerse diergeneeskunde Rocky te bieden had, hadden we al geprobeerd maar de oplossing was nog niet gevonden. Anneke was bijna klaar met de opleiding voor accupunctuur en vroeg of ze acupunctuur mocht toepassen op Rocky omdat ze het vermoeden had dat één of meerdere energiebanen verstoord waren waardoor zijn oorontsteking in stand gehouden werd.
Anneke nam alle tijd voor ons en voor Rocky, legde precies uit wat ze ging doen en deed een aantal testen bij hem. En inderdaad, een aantal energiebanen waren verstoord waaronder één die uitkomt bij zijn oor. Ook de pijn die Rocky aangaf bij het optillen werd hierdoor veroorzaakt. Al na een paar behandelingen was de pijn weg en zagen we dat er weer haartjes begonnen te groeien achter zijn oor.
Accupunctuur, goede voedingsadvies en de juiste medicatie heeft ervoor gezorgd dat zijn oorontsteking genezen is, zijn kale plek helemaal weg en hij geen pijn meer heeft.
Heel bijzonder om van dichtbij de mogen zien en ervaren wat bereikt kan worden door een nauwe samenwerking tussen de oosterse en westerse geneeskunde.
Dankbaar dat we deze kans gekregen hebben.
Monique met Rocky
Ik kom al jaren met mijn dieren in de dierenartspraktijk waar Anneke werkt, zo ook met mijn Friese Stabij, Tessa.
Tessa was al behoorlijk op leeftijd toen ze een hartruis kreeg, daar kreeg ze medicatie voor. Daarnaast kreeg ze steeds meer last van haar rug. Anneke stelde voor om acupunctuur te proberen en daar stond ik wel voor open.
Tessa heeft, denk ik, bijna een jaar lang 1x in de 2/3 weken acupunctuur gehad voor haar rugklachten van Anneke. Het verschil was echt duidelijk. Kon ze vóór de behandeling maar moeilijk overeind komen, ná de behandeling liep ik altijd met haar in het bos en sprong ze met gemak weer over een tak.
Anneke was altijd heel lief en meelevend en Tessa was elke keer weer blij om haar te zien, ook al was het in de dierenartspraktijk waar ze, zoals de meeste dieren, geen fan van was.
Helaas houdt acupunctuur ook ouderdom niet tegen en is Tessa afgelopen zomer overleden, maar de acupunctuur heeft haar laatste periode zeker dragelijk en de moeite waard gemaakt.
Judith met Tessa
Hallo, ik ben Sammy, een poesje van 14 jaar.
Al een paar jaar zat ik niet zo lekker in mijn mooie zwarte velletje. Ik likte mezelf tot bloedens toe kapot en was erg bitchy tegen iedereen. De hondjes en de poes die ook in mijn huis leven, waren gewoon bang voor mij.
Mijn vrouwtje was al verscheidene malen met mij naar de dierenarts geweest, maar behalve een kap op mijn koppie kon zij me verder ook niet helpen. De plekken genazen dan wel, maar zodra de kap weer af ging, likte ik mezelf weer kapot dus dat was een vicieuze cirkel. De dierenarts stuurde mij toen door naar haar collega Anneke, om te kijken of zij met acupunctuur iets voor mij kon betekenen.
Eenmaal bij Anneke aangekomen voelde zij direct al veel dingen die niet lekker zaten in mijn lijfje. Ze drukte dan met haar vingers op bepaalde plekken en die deden mij dan erg zeer. Anneke vertelde dan aan mijn vrouwtje met welke organen die plekken correspondeerden en dat zij deze met acupunctuur ging proberen te behandelen.
Ze deed toen een paar naaldjes in mijn lijfje, daar bleef ik dan rustig een kwartier tot een half uurtje mee zitten. Als Anneke daarna weer op dezelfde plekken drukte, deden die (vrijwel) geen pijn meer! Geweldig, het leek wel magie! Na 1 behandeling was ik ook van de diarree af die ik al maanden had, dus daar was ik (maar vooral ook mijn vrouwtje) erg blij mee! Voor de andere organen heb ik een aantal maanden wekelijks of om de week een behandeling gehad.
Anneke was er ook samen met mijn vrouwtje achter gekomen dat ik erg veel last van stress had en dat dit te maken had met mijn mede-huisgenoten (de hondjes en de andere poes). Ze zijn erg lief voor mij, maar ik mag ze gewoon niet.
Dit was een probleem dat uiteraard niet met accupunctuur opgelost kon worden, dus voor dit laatste “obstakeltje” geeft mijn vrouwtje mij nu rustgevende homeopatische druppeltjes.
Ik ben een heel ander poesje geworden. Ik heb mijn kapje ondertussen af en lik mijzelf niet meer kapot. De acupunctuur die Anneke mij gegeven heeft, heeft mij absoluut geholpen om me weer veel beter te voelen en eindelijk weer lekker in mijn velletje te zitten!!
Nogmaals dankjewel lieve Anneke!!
Yvonne met Sammy
Overstappen op verse voeding is de beste beslissing die wij ooit genomen hebben voor onze honden!
Onze oudste miniatuur Schnauzer at al 8 jaar brokjes. Door overgewicht mocht ze maar een ¼ van de hoeveelheid eten waardoor ze continu honger had. Ze had weinig energie, speelde weinig, kon niet zelf op bed springen en wandelingen waren erg stressvol voor haar. Ze eet nu meer en verliest gewicht. Ze heeft meer energie en gedraagt zich weer als een 2 jaar oude pup.
Onze tweede hond maakte een snurkend geluid waarvoor we al bij drie dierenartsen zijn geweest en bij een specialist. Hun resultaten waren dat het hart en de longen goed zijn maar dat ze gewicht moest verliezen. Sinds ze verse voeding krijgt maakt ze dit geluid nog 2 keer per dag in plaats van elke 20 minuten. Ik wist dat het niet normaal was en voel me schuldig dat ik haar er 4 jaar mee heb laten lopen.
De vulling in brok maakte mijn honden niet alleen hongerig maar ze werden er ook allergisch voor. De meeste dierenartsen adviseren brok en weten zeer weinig over voeding. Zorg dat je een dierenarts vindt die kennis heeft over voeding en jou helpt om jouw hond het beste leven te geven.
Als je twijfelt over starten met verse voeding….. doe het! Het zal de beste beslissing zijn die je ooit neemt voor jouw dieren.
Anneke heel erg bedankt voor alles!
Debbi met Bella, Miley en Lilly
Nera onze sheltie van 5 jaar, heeft twee nestjes gehad. Na haar laatste nestje zat ze minder lekker in haar vel. Ze maakte minder contact met mij en haar vacht was zichtbaar minder mooi dan voorheen. Ook sliep ze meer en was ze minder actief. Een algemeen bloedonderzoek gaf geen afwijkingen maar toch had ik nog altijd niet mijn blije Nera terug.
Nu heeft Anneke een acupunctuur behandeling uitgevoerd op haar. Dezelfde dag merkte ik al een groot verschil. We hebben nu drie behandelingen gehad en ik ben erg positief! Ze speelt weer lekker met onze andere honden en komt regelmatig een knuffel halen. We moeten nog kijken of er nog meer behandelingen nodig zijn maar tot nu toe ben ik al zeer blij met het resultaat!
Daniek met Nera
En dan word je gevraagd een stukje te delen over je ervaring met accupunctuurbehandelingen die Anneke verricht heeft voor mijn Border Collie Noya die kampt met een enorme angst voor vuurwerk. Op die momenten krijg ik door haar paniek absoluut geen contact met haar. Het is voor mij werkelijk hartverscheurend om te zien dat mijn hond niet meer vrijwillig naar buiten wil in het donker, de lucht constant screent op flitsen, hijgend in een soort van tijgergang over straat gaat, klappertand en aan een dubbele lijn met tuig moet. Als ze knallen hoort wil ze maar 1 ding: weg! Ze gaat hysterisch trekkend richting huis en als ze knallen hoort als ze in huis is, graaft ze bijna een gat in het parket. Ze is nu 9 jaar oud en de angst neemt met het jaar toe.
Omdat je als bazinnetje op een gegeven moment best wel radeloos raakt door de impact ervan op je hond ga je op zoek naar van alles om dit te verminderen/draaglijk te maken. Zo kwam ik via een tip van de hondenschool bij Anneke terecht. Een afspraak gemaakt met het idee dat we dat dan in ieder geval ook maar weer geprobeerd hebben…
Ik vind Anneke een prettige persoon in de omgang en dat vindt mijn hond ook. Noya had gelijk een klik en da’s wel heel prettig. Anneke heeft alle tijd genomen om alle dingetjes van mijn hond te noteren en heeft een algehele check gedaan. Ze was er snel uit wat voor type hond Noya is. Noya heeft 8 naalden in d’r lijf gekregen terwijl Anneke goed uitgelegd heeft hoe dat werkt. Mijn hond bleef gewoon staan en na een tijdje vielen de naalden er spontaan weer uit. Anneke heeft uitgelegd dat 1 behandeling niet genoeg is en dat de angst er niet mee verdwijnt maar dat een aantal behandelingen wellicht wel voor wat verlichting zouden kunnen zorgen. Afspraak 2 dus maar gelijk in gepland. Het advies gekregen om de brok te laten staan en weer terug te gaan naar vlees. Daar stonden mijn honden een jaar geleden op maar vanwege het extra werk dat vlees geeft, de ruimte dat vlees nodig heeft in de vriezer en de komst van een oude hond in mijn roedel (die geen vers vlees kan verdragen) is dat vlees voeren verdwenen uit mijn huishouden. En laat dat volgens Anneke nou net zijn waar Noya het goed op zou doen. Met name Eend zou verkoelend werken op mijn hysterische typje. Daarnaast nog een aantal andere zeer nuttige voedingstips gekregen. Anneke heeft de sessie met even lekker gek doen met Noya en een speeltje afgesloten.
In dit huishouden is door de honden verheugd gereageerd op de overschakeling naar vlees. Het au bain-marie voorverwarmen (in verband met een betere vertering) vind ik persoonlijk vreselijk: in de keuken staan drie honden te smachten naar eten dat maar niet geserveerd wordt. Maar hé alles voor het goede doel. Bijkomend voordeel is wel dat de oude hond in dit team nu denkt dat zijn brokken superlekker zijn als hij er een kwartier op moet wachten dus zijn bak gaat nu ook leeg zonder dat ik er naast moet zitten in een soort van gezelligheidsondersteuning.
Noya heeft na haar eerste behandeling urenlang als een blok liggen slapen. Ik merkte in haar (angst)gedrag eigenlijk geen verandering. Bij haar tweede sessie werd Anneke begroet op de ietwat hysterische ik-vind-jou-leuk-manier die bij mijn hond hoort en zocht madam hetzelfde speeltje weer op waar Anneke vorige keer mee gespeeld had. Na deze sessie vernam ik wel degelijk verandering bij Noya: normaal negeert ze mijn andere Border Collie die graag van alles regelt in huis. Daar had ze ineens helemaal genoeg van. Dat resulteerde in wat beschadigde oren en wat meer gemopper tussen beide dames. Het klappertanden voor het naar buiten gaan in het donker verdween en tijdens een wandeling werd er vuurwerk afgestoken en ze trok wel aan de lijn maar het hysterische gedrag van weg-weg was er af.
Nu na drie behandelingen is het weer anders. Haar pols is verbeterd, haar tong ziet er geheel anders en mooier uit. Grappig vind ik zelf dat de naalden die Anneke zet er na stipt 15 minuten uitspringen. In huis is ze ineens erg zelfverzekerd en gedraagt zich als de leidinggevende die helemaal klaar is met het bemoeizuchtige gedrag van haar toekomstige roedelopvolgster. Haar gebitje hebben we hier weer allemaal kunnen bewonderen…
En dan ons mooiste moment: er wordt weer es langdurend vuurwerk afgestoken in de straat. Zoals gebruikelijk komt mijn jongste Border Collie dan blaffend bij mij. Ik zit dan op de grond en hou haar dan stijf tegen mij aan en dan wordt ze snel rustig. Op het moment dat ik zo zit voel ik ineens een ander lijfje tegen mijn benen: dat van Noya die opgerold tegen mij aan gaat liggen. Geen gebibber, wel heel erg stijf maar dus niet verstopt in het transport box-hol dat sinds september noodgedwongen in onze huiskamer staat. Voor mij een ongekend emotioneel moment omdat mijn hond contact zoekt met mij en het eventjes niet aanvoelt als totaal onbereikbaar. Ik ben erg blij dat we dit traject gestart zijn en zie dit als een mooi hulpmiddel om mijn hond te helpen bij haar doodsangst in de vuurwerkperiode. Dankjewel Anneke, dit werkt voor ons.
Gesina met Noya
Drie en half jaar geleden werd onze roedel uitgebreid met Maggy May, een prachtig Blue Merle Welsh Corgi Cardigan teefje.Wat was het een vrolijk, lief en sociaal teefje!
De hele dag het liefste spelen met de andere honden, niet moe te krijgen.
Toen ze acht maanden was verloor ze bijna haar hele vacht, plukken haar kon ik er zo uit halen. Ik durfde haar niet te kammen, bang dat ze geen haar meer over zou houden.
De fokker vertelde dat ze dan loops zou worden en dat er wel meer teefjes zijn die dat hebben. Ze kreeg gelijk, Maggy werd voor het eerst loops, tevens het begin van de ellende.
Maggy kwam maar niet uit het down gevoel, ze lag meer in haar mand of op de bank, er zat geen beweging in. Haar ogen stonden zo droevig dat ik er zelf ook verdrietig van werd.
Na twee maanden ben ik met haar naar de Dierenarts geweest, die vertelde dat het wel drie maanden kon duren voordat ze zich weer happy zou voelen.
Drie maanden? Nou het duurde bijna vier maanden, daarna een maand goed en toen begon de ellende weer opnieuw.
Met twee en half jaar heeft ze een nestje gehad, wat was het een lief moedertje weer helemaal blij een half jaar lang dacht ik haar weer terug te hebben.Maar helaas dit mocht niet zo zijn.
Ik ben toen gaan zoeken op internet naar een andere oplossing en kwam op de website van Qi 4 Paws. Acupunctuur, tja je moet erin geloven zeggen sommige mensen.
Mijn email met daarin het probleem van Maggy was zo geschreven, ik had niet de hoop dat er een behandeling voor was.
Anneke schreef; ja hoor daar heb ik wel een behandeling voor, en het eerste consult was geregeld.
In dit consult stelde Anneke heel veel vragen, ook zag ze Maggy, liggend op de grond als een hoopje ellende.
Na haar onderzoek begon ze met naalden zetten, deze moesten een kwartier blijven zitten, dit vond Maggy geen probleem.
Ook Maggy haar voeding werd op Anneke’s advies aangepast.
Wonderen bestaan niet, of toch wel? Niet dat ze zich gelijk weer goed voelde, maar je zag Maggy haar ogen weer glanzen.Ook wilde ze weer mee naar buiten met de andere honden, ik dacht toen, het zullen toch niet die paar naaldjes zijn.
Een paar dagen later kwam ik weer bij Anneke, ook zij zag het verschil met hoe ze de eerste keer was.
Weer werden er naalden gezet, en weer werd ze vrolijker.
Na vier afspraken had ik mijn Maggy May weer terug, vrolijk en blij dat ze was.
Daar komt nog bij dat Maggy haar haarstructuur is veranderd, steviger en glanzend.
Deze haren vallen niet meer uit want volgens mij wordt ze loops, want onze reuen vinden haar wel heel aantrekkelijk.
Anneke heel erg bedankt, je hebt mij onze Maggy weer terug gegeven.
Harma met Maggy
Begin april kwam ik met mijn steeds slechter lopende jonge Cavalier Morris (19 maanden) bij het Dierenziekenhuis Groningen. Hij is vanaf pup van 9 weken bij mij en heeft altijd ook voeding en ontlasting problemen gehad. Hij had veel pijn. Er werd direct actie ondernomen, hij ging onder narcose en er werden foto’s gemaakt. Daarop was een vernauwing in zijn rug te zien en lichte artrose bij zijn heupen.
Tot mijn verbazing had Anneke hem meteen een acupunctuur behandeling gegeven terwijl hij onder narcose was. Ik ben zelf ook ooit bij een acupuncturist geweest voor migraine en dat was na een aantal behandelingen over maar ik wist niet dat ze dat bij dieren ook doen. Ik was er wel meteen heel blij mee. Met pijnmedicatie en voedingsadviezen en een nieuwe acupunctuur afspraak gingen Morris en ik naar huis.
Hij knapte zienderogen op. Waar hij anders zat te trillen bij een dierenarts bezoek ging hij rustig mee naar de consulten van Anneke. Hij liet rustig de naalden inzetten en ging liggen terwijl wij spraken over zijn voeding en problemen met zijn rug. In korte tijd kon hij van de zware pijnstillers af.
Nog steeds zit hij op lichte pijnmedicatie/ontstekingsremmers en we zijn er nog niet maar na 2 behandelingen had ik de blije, enthousiaste Morris terug.
In de gesprekken tijdens de consulten denk je eerst wat vraagt zij nou? “ heeft hij het altijd warm of koud”? “Zwemt hij graag?”. Maar al snel kom je erachter dat dit essentiële informatie is voor de behandeling van zowel de voeding als de acupunctuur. Aangezien ik nog een andere jonge Cavalier heb ( herplaatser van 11 maanden) is het verschil dan ook heel duidelijk.
Anneke legt alles helder en duidelijk uit.Samen met de voedingsadviezen is Morris al geweldig opgeknapt.Ik zou het zeker een ieder aanbevelen!
Annemieke met Morris
Ik kan niet geloven hoe gelukkig en gezond hij is met zijn nieuwe dieet. Ik vroeg Anneke een paar maanden geleden om hulp met zijn voeding. Ze reageerde heel snel en was heel geduldig met mijn miljoenen vragen! Zij is nu de voedingsdeskundige voor al mijn honden!
Heel erg bedankt!
Tiffany met Arlo
Al vanaf het moment dat Frans Ferdinand zo’n tien jaar geleden vanuit het asiel zijn intrek bij me nam, heeft hij problemen met zijn ingewanden gehad. Heel vaak was hij aan de diarree en hij gaf elke week wel een paar keer over. Bij een buikscan werd niets bijzonders gevonden, en nadat hij op speciaal voer was gezet, ging het beter, maar het bleef een beetje pappen en nathouden.
En toen ging het ineens helemaal mis. Op een morgen was hij na zijn ontbijt eigenlijk continu aan het spugen, tot er alleen nog maar bruinig schuim uitkwam. Vervolgens werd mijn altijd goedgemutste mannetje – het is eigenlijk een hondje in een poezenpak dat het liefst de hele dag bij je zit – met de minuut lustelozer; op het laatst lag hij als een stil tijgervelletje op de stoel onder de eettafel. Gelukkig konden we die dag nog bij de dierenarts terecht. Daar bleek hij maar liefst 41 ° koorts te hebben, dus hij moest blijven voor verder onderzoek. ’s Avonds kwam de diagnose: ontstoken galblaas en alvleesklier, leverwaarden ook niet goed. Het volgende moment lag hij met een infuus in zijn pootje in de opname. Het was allemaal heel spannend, maar gelukkig reageerde hij goed op de medicatie en mocht hij na acht (!) dagen weer naar huis.
Daarmee waren we echter niet uit de problemen. Hij leek dan wel weer zijn olijke zelf, maar zijn galblaas was nog steeds niet in orde, zo bleek uit een tweede scan, dus er volgde nog een antibioticakuur. Grote kans dat dit iets chronisch was. Hoe nu verder dan? De rest van zijn leven aan de medicijnen? Tja, wat moet, dat moet, maar ik wilde liever een natuurlijker oplossing. Gelukkig was daar Anneke met haar ervaring in de Traditionele Chinese Geneeskunde. Patiënten met soortgelijke klachten als Fer deden het vaak heel goed op een dieet volgens de Chinese voedingsleer, zo vertelde ze. Dit was een optie die me veel meer aansprak dan eentje met chemische middelen. Na een ‘Chinese’ diagnose heeft ze een dieet op maat voor Fer samengesteld, met alleen maar verse ingrediënten.
Stapje voor stapje hebben we het ingevoerd. Eerst vers vlees en vis, toen ook groentes en koolhydraten. Wie had kunnen denken dat meneer met smaak dingen zou eten die helemaal niet des poezen zijn? Werkelijk alles stofzuigert hij in een mum van tijd naar binnen. Spinazie? Jam! Zoete aardappel? Kom maar door, en een beetje rap als het kan! Kikkererwten? Het potje wordt grondig uitgelikt terwijl ze staan uit te lekken.
Voor zover het dat al niet was, is eten voor Fer echt het hoogtepunt van de dag geworden. Wanneer ik nieuwe porties sta te koken, hangt hij blèrend aan de keukenkastjes, soms zelfs aan mijn broekspijp. Wanneer zijn eten in de oven staat op te warmen, laat hij demonstratief zijn automatische voerbak open- en dichtgaan. En wanneer het belletje van de oven afgaat als we eens een ovenschotel maken, pavlovt hij kraaiend naar de keuken.
Maar het allerbelangrijkst is natuurlijk het resultaat. Daar heb ik maar één woord voor: verbluffend. Overgeven doet hij zelden meer, en misschien is dit too much information, maar hij heeft nog nooit zulke mooie keutels geproduceerd. We zijn nu zo’n drieënhalve maand bezig en, zo bleek uit de laatste scan, de boel ziet er van binnen nog niet zo uit als zou moeten, maar is wel een stuk rustiger. Het zal altijd een zwakke plek blijven en we houden hem als een havik in de gaten, maar als het zo doorgaat, teken ik ervoor. Dank je wel, Anneke!
Maaike met Frans Ferdinand
Hoi, ik ben Troi
Ik woon sinds 2 jaar in Oudeschans en ben 16,5 jaar oud. Zou je niet zeggen he?
Ik ben suuuuuper gevoelig voor stemmingen en zo en ben snel gestrest. Ik heb zelfs een tijd gehad dat ik niet meer wist waar ik het zoeken moest van de zenuwen. En dan zijn er nu natuurlijk nog de oude-van-dagen klachten bijgekomen zoals een stijve rug en een
beetje incontinentie en ik kan soms heel duizelig zijn. Bovendien werkt mijn hartje ook niet meer optimaal. Gelukkig was er in mijn vorige woonplaats een goede holistische dierenbehandelaar die mij altijd goed kon helpen en toen we zijn verhuisd moest daar natuurlijk wel een vervanger voor komen.
En die is gevonden hoor. Anneke is acupuncturist. Ze behandelt mij niet met naaldjes (want gevoelig hè) maar met een laserpen en dat werkt prima voor mij.
Anneke is heel lief en houdt rekening met mijn gevoelige kant. Met de laserpen beïnvloedt ze verschillende acupunctuurpunten waardoor de energie in mijn lijf beter gaat stromen.
Het werkt zo goed, dan denk ik dat ik behandeld wordt voor bijvoorbeeld mijn rugpijn maar héééé, dan blijkt dat ook mijn spijsvertering verbeterd is en van incontinentie heb ik ook al geen last meer!
Ik ga regelmatig naar Anneke want door haar behandelingen kan ik nog goed kan genieten van mijn oude dag.
Elly met Troi
Ontvang deze gratis gids en begin vandaag nog met het beschermen van de gezondheid van jouw beste vriend!
